Με λαμπρότητα και με τη συμμετοχή πλήθους πιστών γιορτάσθηκαν τα Θεοφάνεια στις πόλεις και τα χωριά του Βορείου και Κεντρικού Έβρου με επίκεντρο την πόλη του Διδυμοτείχου, όπου ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός ιερούργησε στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας και χειροθέτησε σε Αναγνώστες τους νεαρούς μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου αντίστοιχα Διονύσιο Κουρέα και Γεώργιο Τζίνη. Στη συνέχεια προέστη της τελετής του Μεγάλου Αγιασμού των υδάτων.
Ακολούθως προηγουμένων της Φιλαρμονικής του Δήμου, των ιερών λαβάρων και εξαπτερύγων, της ιεράς εικόνος της Βαπτίσεως, των ιεροψαλτών και του ιερού κλήρου, με τη συνοδεία στρατιωτικού αγήματος, σχηματίσθηκε πομπή προς τη Γέφυρα του Ερυθροποτάμου, όπου εγένετο η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού. Σύμφωνα με το έθιμο στα παγωμένα νερά του ποταμού έπεσαν 6 νεαροί, οι οποίοι ανέσυραν τον Σταυρό και στη συνέχεια Τον περίφεραν στις συνοικίες της πόλης για προσκύνηση.
Παρέστησαν ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου, ο Διοικητής της XVI Μεραρχίας Διδυμοτείχου υποστράτηγος Ιω. Κωστούλας, ο Διοικητής της 30ής Ταξιαρχίας Νικ. Λέκκας, αντιδήμαρχοι, μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και ο Σοφολογιώτατος Μουφτής Διδυμοτείχου κ. Χαμζά Οσμάν.
Την παραμονή της εορτής, Κυριακή πρό των Φώτων, ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Γεωργίου, της παραμεθόριας κωμοπόλεως της Νέας Βύσσας και στη συνέχεια προέστη της τελετής του αγιασμού των υδάτων (πρωτάγιαση), παρουσία του πρώην Υφυπουργού και Βουλευτού Έβρου κ. Στ. Κελέτση, του Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητος Βύσσας κ. Γεωργίου Μπαχαρίδη και ικανού εκκλησιάσματος. Κηρύττων τον θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος μεταξύ άλλων, τόνισε· «Ὁ Σωτήρας καὶ Λυτρωτὴς κατέρχεται στόν Ἰoρδάνη γιά νὰ βαπτισθεῖ ἀπὸ τὸν Πρόδρομο Ἰωάννη. Ἔρχεται ὁ Δημιουργὸς νὰ βυθισθεῖ μέσα στὰ νερὰ τοῦ ποταμοῦ, ὄχι γιὰ νὰ ξεπλύνει τὶς ἁμαρτίες Του, ἀφοῦ δὲν ἔχει οὔτε μία, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἁγιάσει τὰ ὕδατα καὶ ταυτοχρόνως ὁλόκληρη τὴν κτιστή πραγματικότητα στὸ σύνολό της. Αὐτὴ ἡ κάθοδος τοῦ Ἰησοῦ στά ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου εἶναι συγχρόνως μία πασχάλια προτύπωση. Βυθίζεται στὴ ροὴ τοῦ ποταμοῦ γιὰ νὰ συλλάβει τὸ βύθιο δράκοντα, ὁ ὁποῖος στὴ ροὴ τοῦ χρόνου ἐξαπάτησε τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν βύθισε, τὸν αἰχμαλώτισε στὴν ἁμαρτία καὶ στὴ φθορά. Θὰ ἀνέβη ὅμως ὡς Ἀναμάρτητος ἀπό τόν Ἰορδάνη, ὅπως θὰ ἀναστηθεῖ ὡς Νικητὴς τοῦ θανάτου ἀπὸ τὸ βυθὸ τοῦ Ἅδη. Τὸ πέρασμά Του μέσα ἀπὸ τὰ ὕδατα μᾶς χαρίζει τὴν ἀφθαρσία καὶ τὸν ἁγιασμό, ὅπως τὸ πέρασμά Του ἀπὸ τὸν Τάφο μᾶς προσφέρει μέ τὴν ἀληθινὴ ζωὴ καὶ τὴν ἀτελεύτητη χαρά. Ὁ Κύριος συνοδεύει τὸν κόσμο μέσα ἀπὸ μία διαρκῆ κάθοδο καὶ ἀπὸ ἕνα ἀδιάκοπο πέρασμα πρὸς τὴν ἐλπίδα τοῦ τελικοῦ θριάμβου…
»Ὁ πιστὸς νὰ ἑορτάζει τά Ἅγια Θεοφάνεια ὡς μία προσωπική Ἀναστάσιμη πορεία μέσα στὸ ζωντανὸ καὶ εὐλογημένο σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Βυθισμένος μέσα στὴν ἀνυπακοὴ καὶ τὴν ἄγνοια τοῦ Θεοῦ λούζεται μὲ τά Ἰορδάνεια ὕδατα, καθώς μεταλαμβάνει τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, γιὰ νὰ μετανοήσει καί στή συνέχεια νά ὁμολογήσει μαζὶ μὲ ὁλόκληρη τὴ φύση τὴν παρουσία τῆς Ἁγίας Τριάδος στὴν κτιστὴ πραγματικότητα. Μὲ τὴ μετάληψη καὶ τὸ ραντισμὸ τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ ἀποδέχεται τὴ φανέρωση τοῦ Θεοῦ, ὑπακούει στὴ φωνὴ τοῦ Πατρός, ἁγιάζεται ἀπὸ τὴν ἐνέργεια τοῦ Παρακλήτου καὶ ἀκολουθεῖ πιστά πάνω ἀπὸ ὅλα τόν Ἐνανθρωπήσαντα Υἱὸ καί Λόγο τοῦ Θεοῦ…
»Αὐτὰ εἶναι τά Ὀρθόδοξα Θεοφάνεια. Ἡ φανέρωση τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι ἕνα μεμονωμένο γεγονὸς ἀλλὰ ἕνας τρόπος ζωῆς. Εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου μαζὶ μὲ τὸ Θεό. Εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ πιστοῦ λουσμένη μέσα στὸ φῶς, ἀπὸ τὸ ὁποῖο παίρνει τὸ ὄνομα ἡ ἑορτὴ «Φῶτα». Ὡς φῶς ὁ Κύριος «ἔλαμψε τῷ κόσμῳ». Ἀνέτειλε πάνω στὸ πρόσωπο τῆς γῆς γιά νὰ φωτίσει τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ δώσει νόημα στὴ ζωή μας. Χωρὶς τὸν Χριστὸ παντοῦ βασιλεύει σκοτάδι καὶ ἡ γῆ μεταβάλλεται σὲ κόλαση. Χωρὶς τὸν Χριστὸ ἡ ζωή μας γίνεται συμφορὰ καὶ ὀδύνη. Ἡ ἐντολὴ ποὺ ἔχουμε εἶναι νὰ εἴμεθα τέκνα τοῦ φωτός, γιατί ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ Φῶς τοῦ κόσμου».