Στον απόηχο της κοσμοσωτήριας Δεσποτικής εορτής των Θεοφανείων ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός την Κυριακή μετά τα Φώτα, 8η του μηνός Ιανουαρίου ε.έ., ιερούργησε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου Σουφλίου, όπου ερμηνεύοντας το ευαγγελικό ανάγνωσμα σημείωσε: «Ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀναγιγνωσκομένη στίς ἀνατολές τοῦ Νέου Ἔτους, ἔχει μία ἐξαιρετική ἐπικαιρότητα. Ὁμιλεῖ γιά τόν ἐγκλωβισμό τοῦ ἀνθρώπου στήν περιοχή καί στό σκοτάδι τοῦ θανάτου, πού ὁ ἄνθρωπος σήμερα βιώνει περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά καί μέ ἐξαιρετικά ἔντονο τρόπο…
»Οἱ ἄνθρωποι ἐγκλωβίζονται στήν περιοχή τοῦ θανάτου ὅταν συνειδητά καί ἐλεύθερα ἀρνοῦνται τό Θεό. Ὅταν ἀποφασίζουν νά ζήσουν χωρίς Ἐκεῖνον, ὅταν σχεδιάζουν τά πάντα χωρίς Ἐκεῖνον, ὅταν ἀγωνίζονται νά λύσουν ὅλα τά θέματα καί τά προβλήματα χωρίς Ἐκεῖνον. Τότε τό σκοτάδι καί ἡ πίκρα τοῦ θανάτου ἐγκαθίστανται στήν ψυχή καί γίνονται δυσάρεστη ἐμπειρία καί ἀποκρουστική κληρονομιά.
»Αὐτή εἶναι ἡ τραγική πραγματικότητα πού κυριαρχεῖ στό σύγχρονο κόσμο. Σήμερα ὁ ἄνθρωπος προσπαθεῖ νά ξαναχτίσει τό μυθικό πύργο τῆς Βαβέλ. Προσπαθεῖ νά ὑψωθεῖ χωρίς Θεό, νά δημιουργήσει, νά ἐκπαιδευτεῖ, νά διασκεδάσει, νά θεραπεύσει καί νά θεραπευτεῖ χωρίς Θεό. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι νά κουράζεται καί ν’ ἀπογοητεύεται, νά πικραίνεται καί νά φθείρεται, νά πεθαίνει μ’ ἕνα θάνατο ἀργό καί ἐπώδυνο, ἀτελείωτο καί θλιβερό. Μπορεῖ τά σώματα ἐξωτερικά νά εἶναι εὔρωστα, δυνατά καί ὄμορφα. Οἱ ψυχές ὅμως εἶναι νεκρές, φθαρμένες, ἀνίκανες ν’ ἀγαπήσουν, νά χαροῦν ἀληθινά, νά καλλιεργηθοῦν οὐσιαστικά, νά στηρίξουν τούς ἄλλους καί νά στηριχθοῦν οἱ ἴδιες.
»Πίσω ἀπό τόν ἐντυπωσιακό πύργο τῆς σύγχρονης Βαβέλ, μ’ ὅλα τά κατορθώματα καί τίς ἐπιδόσεις, κρύβονται ἡ ἀπέραντη μοναξιά, τό σαράκι τοῦ ἄγχους καί ἡ πίκρα τοῦ ἀνικανοποίητου ἐγωισμοῦ. Πίσω ἀπό τά ἀμέτρητα φῶτα τῶν γιορτῶν, τῶν βιτρίνων, τῶν πάσης φύσεως κέντρων κρύβεται τό σκοτάδι τῆς ἄρνησης τοῦ Θεοῦ, τό ψέμα τοῦ παντοδύναμου ἀνθρώπου, ὁ σίγουρος θάνατος τοῦ πρόσκαιρου, τοῦ ἐφήμερου, ἡ φθήνια τῆς λάσπης τοῦ κακοῦ. Αὐτή εἶναι ἡ ζοφερή χώρα τοῦ θανάτου, στήν ὁποία φυλακίζεται ὁ ἄνθρωπος, ὅταν μένει ἀποξενωμένος ἀπό τό Θεό.
»Σήμερα, πρώτη Κυριακή μετά τή μεγάλη γιορτή τῶν Φώτων καί καθώς τό Ἅγιο Δωδεκαήμερο πέρασε γιά ἄλλη μία φορά στήν ἱστορία, ἀξίζει, ἀγαπητοί, νά ἀναστοχασθοῦμε πῶς θέλουμε νά περάσουμε τή χρονιά πού πρίν ἀπό λίγες μέρες ἄρχισε. Θέλουμε νά ζήσουμε ἀληθινά ἤ θά διαλέξουμε τά σκοτάδια τῆς νέκρωσης καί τῆς φθορᾶς; Θά ἐπιλέξουμε φέτος νά συμπορευθοῦμε μέ τό Χριστό ἤ θά περπατήσουμε μόνοι στό δρόμο τοῦ ἐγωισμοῦ; Τό μεγάλο φῶς τοῦ Χριστοῦ ἀνέτειλε. Ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἀγάπης καί τῆς χαρᾶς φωτίζει ὅλους τούς φυλακισμένους, πού εἶναι δεσμῶτες στά σκοτεινά κελλιά τοῦ θανάτου. Ὅποιος ἀνοίξει τή σκέψη καί τήν καρδιά του στή θεϊκή παρουσία θά ζεσταθεῖ ἀπό τή γλυκιά αὔρα τῆς ἀληθινῆς ζωῆς, τήν ὁποία μακάρι ὅλοι μαζί ν’ ἀπολαύσουμε ἀπό τώρα γιά λίγο καί, ὅταν φθάσουμε στήν ἀγκαλιά τοῦ Πατέρα μας, παντοτινά».
Μετά την Θεία Λειτουργία ακολούθησε η κοπή της Αγιοβασιλόπιτας της ενορίας, παρουσία του Δημάρχου Σουφλίου Παναγιώτη Καλακίκου και του Διοικητού της 50ής Ταξιαρχίας Ταξιάρχου Χρήστου Καραγκούνη και ικανοποιητικού εκκλησιάσματος.
Την προηγουμένη, Σάββατο 7η του μηνός Ιανουαρίου ε.έ., επί τη εορτή της Συνάξεως του Τιμίου Προδρόμου, ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον φερώνυμο Ιερό Ενοριακό Ναό του Νέου Χειμωνίου – Ορεστιάδος, όπου μίλησε για την αρετή της ασκήσεως του Προδρόμου, για την αρετή της υπακοής στο θέλημα του Θεού του Βαπτιστού και για τον ιεραποστολικό ζήλο του Προφήτου και ευχήθηκε ο εν Ιορδάνη Επιφανείς Κύριος να δυναμώνει της πίστη όλων μας, να αυξάνει την προς αλλήλους αγάπη μας και ποτέ να μην μας στερήσει την ελπίδα και την αισιοδοξία.
