«Τό φαιδρό τῆς Ἀναστάσεως ἄγγελμα ὅτι «ἠγέρθη ὁ Κύριος», τό ὁποῖο ἐπί εἴκοσι αἰῶνες ἀποτελεῖ τήν μοναδική φωτεινή στήλη, πού καθοδηγεῖ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς πρός σωτηρία τά βήματα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἔρχεται καί πάλιν, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, νά πλημμυρίσῃ τίς καρδιές μας καί νά μᾶς μεταδώσῃ τήν ἔκσταση καί τό θεῖο φῶς, τήν εὐλογία καί τήν εἰρήνη, τήν ἐλπίδα καί τήν χαρά, πού αἰσθάνθησαν αἱ μυροφόροι γυναῖκες ἀρχικά καί ἐν συνεχείᾳ οἱ μαθητές, ὅταν εἶδον τόν Κύριον Ἀναστάντα…
»Χάριν τῆς Ἀναστάσεως ἔχουμε στήν ὁδοιπορία τῆς ζωῆς μας Συνοδοιπόρο, ἀόρατο ἀλλά παρόντα, γλυκύ καί ἰσχυρό, τόν Ἀναστάντα Κύριο. Ὅπως τότε αἰφνιδίασε μέ τήν παρουσία Του τίς Μυροφόρες καί τούς Μαθητές, ἔτσι καί ἐμᾶς καθημερινά μᾶς αἰφνιδιάζει καὶ μᾶς συνοδεύει πανταχοῦ ἡ Θεία Παρουσία Tου. Ὁπουδήποτε καί ἄν εὑρισκόμεθα, εἶναι παρών ὁ Κύριος, ἄλλοτε λέγων «Χαίρετε» καί «Μή φοβεῖσθε», ἄλλοτε μᾶς ἀκολουθεῖ ὅπως τούς δύο μαθητάς πορευομένους πρός ̓Εμμαούς παρακαθήμενος στήν τράπεζα καί εὐλογῶν τόν ἄρτο, καί ἄλλοτε ἐμφανιζόμενος ἀνάμεσά μας, τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, λέγων «Εἰρήνη ὑμῖν»…
»Ὁ Ἰησοῦς Χριστός «ὁ χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας» προβάλλει, ἐν μέσῳ ἡμῶν, θριαμβευτής καί ζωηφόρος, ὑπέρ πάντας καί ὑπέρ πάντα· ὑπέρ τό σκότος τό φῶς· ὑπέρ τήν ἁμαρτία ἡ θυσιαζομένη καί θριαμβεύουσα ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἄφεση καί ἡ εἰρήνη· ὑπέρ τήν βία καί τήν κακία, ἡ κραταιά δύναμη τοῦ Θεοῦ· ὑπέρ τούς τάφους ἡ Ἀνάσταση· ὑπέρ τήν φθορά ἡ ἀφθαρσία καί ἡ αἰωνιότης. Τοιαῦτα εὐαγγέλια χαρᾶς δεχόμενοι σήμερον διά τῆς Ἀναστάσεως, ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν. Προσέλθωμεν λαμπαδηφόροι ἐνώπιον τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ καί λαβόντες τήν εὐλογία τῆς Ἀναστάσεως, ἄς συνεορτάσωμεν, ὡς ἀδελφοί, Πάσχα Θεοῦ τό σωτήριον.
“Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια”. Στήν πλημμύρα αὐτή τοῦ φωτός, τῆς χάριτος καί τῆς χαρᾶς, ἄς λούσωμεν τίς καρδιές μας. Ἄς μεταφέρωμε τήν θεία λάμψη στίς οἰκογένειές μας καί ὑπό τῆς ἀνεσπέρου αὐτῆς λαμπρότητος καθοδηγούμενοι, ὡς τέκνα φωτός, ἄς περιπατήσωμεν πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς μας. «Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται», διότι ἐλάβαμε τήν ἐμπειρία τῆς Ἀναστάσεως καί ἡ ἀναδημιουργία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι εἶναι πλέον πραγματικότης. Προγευόμεθα τοῦ ἀπροσίτου στούς ἀμυήτους μυστηρίου τῆς Καινῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, τῆς ἀθανασίας καί τῆς ἀκτίστου δόξης τοῦ Χριστοῦ. Καί ἐνῷ πρό τῆς Ἀναστάσεως ἦτο «φοβερός ὁ θάνατος τῷ ἀνθρώπῳ» μετά ταύτην καθίσταται «φοβερός ὁ ἄνθρωπος τῷ θανάτῳ», καθ’ ὅσον οὗτος μυστικῶς ἐνεδύθη τόν ἴδιο τόν Χριστό, τήν αἰώνια ζωή, τόν ἴδιο τόν Νικητή τοῦ θανάτου» γράφει, μεταξύ άλλων, στο Πασχαλινό Μήνυμά του ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ο οποίος το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου προέστη της Αναστάσιμης Ακολουθίας στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, την οποία παρακολούθησαν ο Βουλευτής Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης, ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου, ο Διοικητής της XVI Μεραρχίας Υποστράτηγος Θεόδωρος Χατζηγεωργίου και ο Υποδιοικητής Ταξίαρχος Νικόλαος Γιοβανούδης και πλήθος πιστών.
Την Κυριακή του Πάσχα ο Σεβασμιώτατος, το πρωί, προέστη του Εσπερινού της Αγάπης στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων Ορεστιάδος και το εσπέρας στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου. Το ευαγγελικό ανάγνωσμα, κατά το έθος, ανεγνώσθη λατινικά, ρουμανικά, αραβικά, ισπανικά, σερβικά, αλβανικά και γερμανικά.
