Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ
τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου
κ. Δ α μ α σ κ η ν ο ῦ
Μακαριώτατε,
Μέ αἰσθήματα ἰδιαιτέρας συγκινήσεως καί ἀνυποκρίτου χαρᾶς οἱ Σεβασμιώτατοι ἀδελφοί Μητροπολίτες Ξάνθης κ. Παντελεήμων, Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος καί Μαρωνείας κ. Παντελεήμων, σύσσωμος ὁ ἱερός κλῆρος, οἱ μοναστικές ἀδελφότητες καί ἡ ἐλαχιστότης μου, Σᾶς ὑποδεχόμεθα σήμερα στήν ἀκριτική Θράκη. Ἡ ἐπίσκεψή Σας αὐτή γιά ἀκόμη μία φορά ἐκδηλώνει τό ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον Σας καί τήν φροντίδα Σας γιά τό λαό τῆς Θράκης καί γιά ἐμᾶς πού ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς ἔταξε νά διακονοῦμε αὐτόν τόν εὐγενῆλαό, ὁ ὁποῖος ἐδῶ καί αἰῶνες ἀντιστέκεται στούς ποικίλους πειρασμούς. Ὅπως καί ἄλλη φορά ἔχει τονισθῆ ἡ Θράκη εἶναι ὁ τόπος συνάντησης Ἀνατολῆς και Δύσης, Βορρᾶ και Νότου, ὁ τόπος ὅπου συναντῶνται δύο θρησκεῖες καί τρεῖς πολιτισμοί. Εἶναι ἡ πιό εὐαίσθητη καί ἐπιτρέψτε μοῦ νά εἴπω καί συγχρόνως ἡ πιό περιθωριοποιημένη καίπαραμελημένη περιοχή τῆς Εὐρώπης.
Μέσα στήν γενικότερη ἀδιαφορία τήν ὁποία διαπιστώνουμε γιά τόν εὐαίσθητο καί συνάμα σημαντικό αὐτό χῶρο, ἀκτίδα παρηγοριᾶς καί ἐλπίδας γιά όλους ἐμᾶς ἀποτελεῖ ἡ δική Σας παρουσία, ἡ ὁποία βεβαίως εἶναι συνεχής, μέ τίς τακτικές ἐπισκέψεις Σας στίς Μητροπόλεις τῆς Θράκης καί ἰδιαίτερα μέ τίς πρωτοβουλίες καί τίς δράσεις τίς ὁποῖες ἀναλαμβάνει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, κατά καιρούς, ὑπό τήν πεπνυμένη καθοδήγηση τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος. Μεταξύ αὐτῶν τῶν πρωτοβουλιῶν θά πρέπει νά σημειώσουμε τό προσωπικό Σας ἐνδιαφέρον γιά τή συνέχιση τῆς χορήγησης τοῦ ἐπιδόματος στίς τρίτεκνες χριστιανικές οἰκογένειες καί οἱ δράσεις τῆς Μ.Κ.Ο. «ΑΠΟΣΤΟΛΗ» τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν·πρόσφατα μέν μέ τό Πρόγραμμα Ἐπισιτισμοῦ εὐαίσθητων καί εὐπαθῶν ὁμάδων πληθυσμοῦ,παλαιότερα δέ μέ τήν στήρηξη ἄλλων κοινωνικῶν δράσεων, ὅπως ἡ ἀποστολή φαρμακευτικοῦ ὑλικοῦ, σχολικῶν εἰδῶν καί ἄλλων περεμφερῶνδραστηριοτήτων. Θά ἤθελα στό σημεῖο αὐτό νά ἐκφράσω τίς εὐχαριστίες ὅλων μας πρός τόν στενό Σας συνεργάτη καί Γενικό Διευθυντή τῆς Μ.Κ.Ο. «ΑΠΟΣΤΟΛΗ» κ. Κων. Δήμτσα καί τούς συνεργάτες του γιά τήν προθυμία τους καί τόν ζῆλο τους, μέ τόν ὁποῖο ἀνταποκρίνονται στόν εὐαίσθητο τομέα, πού Ἐσεῖς τούς ἐμπιστευθήκατε.
Οἱ κατά καιρούς ἐπισκέψεις Σας Μακαριώτατε, ἐδῶ, στήν Θράκη, γιά μᾶς πού διακονοῦμε καί ζοῦμε σ’ αὐτόν τόν τόπο εἶναι ἕνα μήνυμα. Μήνυμα τοῦ δικοῦ Σας ἀγῶνα πού συμπίπτει μέ τή δική μας ἀγωνία, γιά τό μέλλον καί τήν πορεία του. Ὅπως γνωρίζετε καί ἀπό τό παρελθόν οἱ δυσκολίες εἶναι πολλές. Ἐμεῖς ὅμως εὑρισκόμεθα ἐδῶ, μέ τήν δική Σας τήν εὐλογία, γιά νά δώσουμε φῶς καί ἐλπίδα καί ζωή καί παρηγοριά προκειμένου οἱ ἄνθρωποί μας νά παραμείνουν στόν τόπο τους καί νά συνεχίσουν νά ἀποδίδουν ὄχι μόνον στό χῶρο τῆς καθημερινῆς ἐπιβίωσης ἀλλά καί νά καρποφοροῦν πνευματικά. Ἡ διακονία μας ἐδῶ ἔχει κάτι τό ἰδιαίτερο. Ὁ λαός μας εἶναι λαός πονεμένος καί ἰδιαίτερα ἀπογοητευμένος ἀφ’ ἑνός καί ἀφ’ ἑτέρου πρέπει νά συμβιώσει καί νά ἀποδεχθῆ τή διαφορετικότητα τῶν πεποιθήσεων καί τῶν παραδόσεων τοῦ ἄλλου, μακρυά ἀπό θρησκευτικούς φανατισμούς σέ μιά ἀπό μακροῦ πολυπολιτισμική κοινωνία.
Στήν ἐποχή μας δυστυχῶς ὁ ἄνθρωπος ἐνῶ ἔφθασε στό ἀπόγειο τοῦ θριάμβου του μέ τήν ἐπιστήμη καί τήν τεχνολογία διαπιστώνει ὅτι ἔχει χάσει τόν ἑαυτό του, τήν προσωπικότητα του, τή μοναδικότητά του. Ἀπό τή μιά ὡς κατακτητής δοκιμάζει τήν γεύση τοῦ καρποῦ τῆς γνώσης καί τήν ἴδια στιγμή τῆς κατάκτησης αἰσθάνεται ἔντονα τήν ἀπογοήτευση καί τήν τραγικότητα· ὅτι, δηλαδή, ἔχει φύγει ἡ γῆ κάτω ἀπό τά πέλματά του.
Σ’ ἕνα κόσμο ραγδαίων ἀλλαγῶν καί συνταρακτικῶν ἀπροόπτων καί χάους, σέ καιρούς πού τά πρόσωπα χάνονται στήν ἀνωνυμία καί τή μονοτονία τῆς παγκοσμιοιποίησης, ὁ ἄνθρωπος ἀναζητᾶ νά βρῆ ἐρείσματα. Μπροστά σέ αὐτή τήν κατάσταση τοῦ κόσμου κανένας δέν μπορεῖ νά ἔχει τήν αὐταπάτη ὅτι βρίσκεται στό θεωρεῖο καί εἶναι θεατής, ἀλλά ὅλοι καί ὅλα ἐμπλέκονται στό δράμα καί ἔχουν μερίδιο εὐθύνης.
Κατά τήν αἰχμηρή αὐτή στιγμή τῆς ἱστορίας, τῆς κρίσης καί ταυτόχρονα τῆς μοναδικῆς εὐκαιρίας γιά τήν ἀνθρωπότητα, ἡ Ἐκκλησία καλεῖται νά ἀντικρύσει θαρραλέα τήν πραγματική φύση τῆς ἀπειλῆς, πού εἶναι κατεξοχήν πνευματική καί ἠθική, καί μέ πλήρη τήν συναίσθηση τῆς εὐθύνης, νά προσδώση στήν ἐπερχόμενη περίπτωση κινδύνου τό ρυθμό τῆς σωτηριώδους εὐκαιρίας.
Τό χρέος, λοιπόν, τοῦ ἱεροῦ κλήρου, στήνπαροῦσα φάση εἶναι σαφές. Καλούμεθα νά συντονισθοῦμε καί νά δράσουμε, ὅπου τάχθηκαμε, γιά νά ὑπερασπισθοῦμε καί νά θωρακίσουμε τήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου μέ «τήν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστί ρῆμα Θεοῦ» (Ἐφ. 6:17). Νά ἐργασθοῦμε εἰς ἔργο βάθους καί οἰκοδομῆς. Καί στό ἔργο τοῦτο τῆς οἰκοδομῆς, ἄς ἔχουμε ὑπ’ ὄψει μας κάτι πού ἐνῶ εἶναι πραγματικότητα συνήθως τό ἀγνοοῦμε, ὅτι δηλαδή κάτω ἀπό τά ἐρείπια, κάτω ἀπό τά βυθιζόμενα ἐπισφαλῆ θεμέλια τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει ἡ τελευταία καί μοναδική ἐλπίδα τοῦ κόσμου. Ἕνα θεμέλιο. Καί ὅτι «θεμελίον ἄλλον οὐδείς δύναται θεῖναι πάρα τόν κείμενον, ὅς ἐστίν Ἰησοῦς Χριστός». (Α΄ Κορ. 3:11)
Μακαριώτατε,
καθώς εὑρισκόμεθα στόν ἀπόηχο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, πού συνῆλθε πρόσφατα στή Κρήτη, αἰσθανόμεθα ὅτι καί ἡ παροῦσα Πανθρακική Ἱερατική Σύναξις πραγματοποιεῖται μέσα στό πνεῦμα αὐτῆς τῆς Μεγάλης Συνόδου. Εἶναι κάτι πρωτόγνωρο. Εἶναι κάτι πού δέν ξανάγινε στό παρελθόν. Εἶναι κάτι πολύ σημαντικό· ὅτι, δηλαδή,εὑρισκόμεθα ὁ ἕνας κοντά στόν ἄλλο· ὅτι ὁ ἕνας ἀφουγκράζεται τόν καημό καί τόν πόνο, τόν προβληματισμό καί τήν ἀγωνία τοῦ ἄλλου· ὅτι μοιραζόμεθα τίς ἴδιες ἀγωνίες· ὅτι τελικά βλέπουμε ὁ ἕνας τά μάτια τοῦ ἄλλου καί καμιά φορά αὐτά τά μάτια ἔχουν νά ποῦν πολλά περισσότερα ἀπ’ ὅ,τι μπορεῖ νά ἀρθρώσει ἡ ἀνθρώπινη γλῶσσα.
Ὁ ἱερός κλῆρος τῆς Θράκης δέν Σᾶς ὑποδέχεται σήμερα σάν ξένο ἀλλά Σᾶς ὑποδέχεται σάν Πατέρα. Σάν Πατέρα στοργικό, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται καί ἀγωνιᾶ γιά τά παιδιά του. Μέσα στό βαρύ φόρτο τῶν πολλαπλῶν Πρωθιεραρχικῶν Σας καθηκόντων μέ τήν ἐπίσκεψή Σας αὐτή γιά μιά ἀκόμη φορά ἔχουμε τήν ἱκανοποίηση νά διαπιστώσουμε ὅτι ἡ Θράκη εἶναι κάτι πού Σᾶς ἀπασχολεῖ. Σᾶς εὐχαριστοῦμε καί Σᾶς εὐγνωμονοῦμε πού μᾶς σκέπτεσθε καί παρακαλοῦμε θερμά νά συνεχίσετε νά προσεύχεσθε γιά ἐμᾶς καί τόν τόπο μας.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί μέ ἀπεριόριστη εὐγνωμοσύνη ἐκφράζουμε τόν βαθύτατο σεβασμό μας καί Σᾶς καταθέτουμε τήν ἀφοσίωσή μας καί εὐλαβῶς ὑποβάλλουμε προσρήσεις ὑπέρ ὑγιείας καί μακροημερεύσεώς Σας προκειμένου νά ὁδηγῆτε πάντοτε τήν νοητή Ὀλκάδα ἀσφαλῶς μέσα ἀπό τούς ὑφάλους τῆς τρικυμισμένης ἐποχῆς μας.
