Στο χωριό Σάκκος, λίγα μόλις χιλιόμετρα βορείως της Ορεστιάδος, κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή στον Ενοριακό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, τιμάται η Παναγία η Αρβανίτισσα, της οποίας απο του έτους 2014 πιστό αντίγραφο της θαυματουργού εικόνος από τη Μονή Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους φιλοξενείται ως πολύτιμος θησαυρός και πλήθη πιστών προσέρχονται για να προσκυνήσουν το ιερό κειμήλιο.
Στα δίσεκτα χρόνια της οθωμανικής κατοχής ήταν σύνηθες φαινόμενο πληθυσμοί να αναγκάζονται σε μετοικεσία, από τόπου εις τόπο. Τέτοιες περιπτώσεις μνημονεύονται και στην περίπτωση της Θράκης. Ηπειρώτες χριστιανοί στο θρήσκευμα, άριστοι τεχνίτες της πέτρας, πετράδες όπως ελέγοντο, μετανάστευσαν κατά καιρούς, κυρίως τον 16ο αιώνα, στην ευρύτερη περιοχή της Αδριανούπολης για να κτίζουν τζαμιά, γέφυρες, λουτρά και άλλα δημόσια κτίρια. Αυτοί οι πληθυσμοί στη συνέχεια εγκατεστάθησαν σε οικισμούς γύρω από την Αδριανούπολη διατηρώντας την χριστιανική τους πίστη, τα ήθη και τα έθιμα τους αλλά και τη γλώσσα των προγόνων τους, τα αρβανίτικα, ενώ είχαν ξεκάθαρη ελληνική συνείδηση και ήταν αφοσιωμένοι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και όσοι από αυτούς επιθυμούσαν φοιτούσαν στα ελληνικά σχολεία της πόλης. Τέτοια χωριά μνημονεύονται εκείθεν του ποταμού Έβρου στην Ανατολική Θράκη μεταξύ άλλων το Μεγάλο και το Μικρό Ζαλούφι και εντεύθεν του ποταμού στην περιοχή του σημερινού Νομού Έβρου τα Πετρωτά και οι Πετράδες. Μετά τη Συνθήκη των Μουδανιών (1922) οι πληθυσμοί αυτοί αναγκάσθηκαν να μεταναστεύσουν από τις εστίες τους ως πρόσφυγες δυτικά του ποταμού Έβρου και να εγκατασταθούν σε αμιγή δικά τους χωριά, όπως η Κλεισσώ, ο Σάκκος, το Χειμώνιο, το Ρήγιο, αλλά και μικτά όπως η Καβύλη, το Θούριο, τα Δίκαια και άλλα. Μαζί τους εκτός από τα αναγκαία προς το ζην έφεραν τις ιερές εικόνες τους και τα ιερά σκεύη των εκκλησιών τους. Σήμερα αυτός ο πληθυσμός προσδιορίζεται στις τρείς με τέσσερις περίπου χιλιάδες στην ευρύτερη περιοχή της Ορεστιάδος.
Κατά τα καθιερωμένα από ετών και φέτος την Κυριακή Β΄ Ματθαίου, 22α του μηνός Ιουνίου ε.έ., προσήλθε στο Σάκκο ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ο οποίος και προέστη της Ευχαριστιακής Συνάξεως και ευλόγησε τους άρτους. Με αφορμή το ευαγγελικό ανάγνωσμα μίλησε επίκαιρα ο Ηγούμενος της Μονής Δαδιάς Αρχιμ. Θεοφ. Βασιλάκος.
Προ της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος εξήρε την ευλάβεια των αρβανιτών της περιοχής, το ήθος, το φρόνημα και ιδιαίτερα την αφοσίωση τους στην Παναγία, η οποία και τότε και τώρα σκεπάζει, φρουρεί, παρηγορεί και προστατεύει το λαό Της, αλλά και τη συμβολή τους στην πρόοδο του τόπου.