«Ἡ γλυκύτητα τῆς Ἁγίας Νυκτός τῶν Χριστουγέννων περιβάλλει καὶ πάλιν τὸν κόσμο. Καὶ ἐν μέσῳ τῶν ἀνθρωπίνων καμάτων καὶ πόνων, τῶν παθῶν καὶ τῶν ἐχθροτήτων, τῶν ἀνησυχιῶν καὶ τῶν ἀπογοητεύσεων, προβάλλει σήμερον, μὲ τὴν ἰδία ὅπως καὶ τότε γοητεία, πραγματικὸ καὶ σύγχρονο, ὅσον καὶ ἐπὶ Καίσαρος Αὐγούστου, τὸ μυστήριο τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Ἀνάρχου Θεοῦ. Ὑπὸ τὴν σιωπὴ καὶ τὴν εἰρήνη τῆς ἱερᾶς αὐτῆς νυκτός, «Ἰησοῦς Χριστός» ὁ «χθές καὶ σήμερον ὁ αὐτός» εἰσέρχεται εἰς τὸ δρᾶμα τῆς ἱστορίας, ὡς «μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστὸς σύμβουλος, Θεὸς ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», καὶ λύνοντας τὴν περιπλοκή τῆς ἁμαρτίας, δίδει διέξοδο στὴν ἀπορία τῆς ζωῆς, προορισμὸ στὴν ἀνθρώπινη περιπέτεια…» γράφει εισαγωγικά στο Χριστουγεννιάτικο Μήνυμά του ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, το οποίο ανεγνώσθη τη νύκτα των Χριστουγέννων στους Ιερούς Ναούς της ακριτικής επαρχίας του.
Ο Σεβασμιώτατος επί τη εορτή της Χριστού Γεννήσεως ιερούργησε στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, παρουσία του Βουλευτού Έβρου Αναστασίου Δημοσχάκη, του Δημάρχου Διδυμοτείχου Ρωμύλου Χατζηγιάννογλου, του Διοικητού της XVI Μεραρχίας Στρατηγού Θεοδώρου Χατζηγεωργίου και του Υποδιοικητού αυτής Ταξιάρχου Νικολάου Γιοβανούδη, των πρώην Δημάρχων Διδυμοτείχου Χρήστου Τοκαμάνη και Παρασκευά Πατσουρίδη με τη συμμετοχή πολυπληθούς εκκλησιάσματος.
Και συνεχίζει στο Μήνυμά του ο Σεβασμιώτατος: «Μιὰ ματιὰ γύρω μας δείχνει τὴν κυριαρχία τῆς ἁμαρτίας καὶ τὴν ἀπουσία τῆς εἰρήνης. Πόλεμοι, πεῖνα, κοινωνικὲς ἀνισότητες καὶ ἀναταραχές, διχασμοί, μίση, διαιρέσεις, διαλελυμένες οἰκογένειες, ἀδικίες, ταραγμένες συνειδήσεις, μεταναστεύσεις λαῶν, καταστροφὲς πολιτισμῶν, τρομοκρατία, ἀθεΐα, ὕβρεις καὶ ἀσέβεια, διωγμὸς τῆς πίστης καὶ γενικευμένη ἀπόρριψη τοῦ Θεοῦ· πραγματικὰ “συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ” (Λουκ. κα΄ 25)…»
»Ἡ εἰρήνη μέσα μας, στὰ σπίτια μας, στὶς μεταξύ μας σχέσεις, στὴν Ἐκκλησία μας, εἶναι ἡ ἀπόδειξη τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. Ὁ Θεὸς ὀνομάζεται «Θεὸς τῆς εἰρήνης» (Β΄ Κορ. ιγ΄ 11), ὁ δὲ Χριστὸς «Αὐτός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφ. β΄ 14), καὶ Αὐτὸς προσφέρει τὴν «ἄνωθεν εἰρήνην», ποὺ «ὑπερέχει πάντα νοῦν» (Φιλιπ. δ΄ 7) καὶ ἀποτελεῖ θεῖο δῶρο καὶ καρπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Γαλ. ε΄ 22). Χωρὶς αὐτὴ τὴν εἰρήνη δὲν ἀντέχεται ἡ ζωή, δὲν ὑπάρχει ζωή, δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε Χριστούγεννα! Καὶ αὐτὴ ἡ εἰρήνη εἶναι ὁ καρπός τῆς Γεννήσεως καὶ τὸ δῶρο τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Χριστοῦ. Χαρίζεται ὅμως σὲ αὐτοὺς ποὺ προσεύχονται καὶ ἀγωνίζονται γι’ αὐτήν· «εἰρήνην διώκετε μετὰ πάντων καὶ τὸν ἁγιασμόν, οὗ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριον» (Ἑβρ. ιβ΄ 14), γράφει στήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος…».
Και κλείνει γράφοντας: «Ὁ Κύριος, ἀγαπητοί μου, ἔφερε στὸν κόσμο τὴν εἰρήνη καὶ τὴν εὐδοκία Του, δηλαδὴ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν εὔνοιά Του στὸν ἄνθρωπο. Ἄς ἀνοίξουν οἱ καρδιές μας γιά νὰ δεχθοῦν καὶ νὰ χαροῦν τὸ δῶρο Του. Διάπυρη εἶναι ἡ προσευχή μας ὁ ἐν Βηθλεέμ Γεννηθείς καί ἐν Φάτνη Ἀνακληθείς Κύριος νὰ κατασιγάζει τὰ πάθη, νὰ φωτίζει τὴ διάθεση καὶ νὰ κυριαρχήσῃ παντοῦ ἡ εἰρήνη Του. Αὐτὴ εἶναι ποὺ θὰ μᾶς κάνει νὰ ζήσουμε κι ἐμεῖς φέτος «Ἀληθινὰ καὶ ἁγιασμένα Χριστούγεννα». Σᾶς τὸ εὔχομαι ἀπὸ καρδίας».
Αφ’ εσπέρας, ο Σεβασμιώτατος, πλαισιούμενος από τους ιερείς της πόλεως και των γειτονικών ενοριών, προέστη της ακολουθίας του Μεγάλου Εσπερινού στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, κατά την οποία ανεγνώσθη η Πατριαρχική Απόδειξις επί τη εορτή της Χριστού Γεννήσεως.
