Ἐν Διδυμοτείχῳ τῇ 26ῃ Ἰουλίου 2013
Ἀριθμ. Πρωτ.: 754
Δ Α Μ Α Σ Κ H Ν O Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ, ΟΡΕΣΤΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΣΟΥΦΛΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟΝ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΑΥΤΟΥ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ
Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,
Μέ τή Χάρη καί τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἀρχόμεθα σήμερα, τοῦ Νέου Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους. Ἡ σημερινή πρώτη ἡμέρα τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου καί τοῦ ἀρχομένου Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους, εἶναι ἀφιερωμένη στήν προσευχή γιά τό φυσικό μας περιβάλλον, ὅπως ἔχει καθιερωθῆ ἀπό τήν Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο. Σήμερα ἡ Ἐκκλησία ἀναπέμπει ἱκεσία στό Θεό γιά τό περιβάλλον. Δράττομαι λοιπόν τῆς εὐλογημένης εὐκαιρίας γιά νά ἐκθέσω στήν ἀγάπη σας τίς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας πού ἀφοροῦν εἰς τήν καταστροφή τοῦ Περιβάλλοντος, τό οἰκολογικό πρόβλημα δηλαδή, καί τήν εὐθύνη τοῦ ἀνθρώπου.
Σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, δημιούργησε τόν Κόσμο «ἐκ τοῦ μὴ ὄντος» καί ἑπομένως κάθε τί πού μᾶς περιβάλλει εἶναι καρπός τῆς Σοφίας καί τῆς Ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, τά πάντα γύρω μας ἀποκτοῦν ἀξία μόνο ὡς δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ. Ἡ Κτίση δέν προϋπάρχει καί δέν εἶναι αὐθύπαρκτη. Ἀντίθετα βρίσκεται σέ ἀπόλυτη ἐξάρτηση ἀπό τό Δημιουργό της.
Ὁ Θεός ὥρισε τόν ἄνθρωπο, τήν κορωνίδα τῆς Δημιουργίας Του, εἰς τό «ἐργάζεσθαι καὶ φυλάσσειν» τήν Κτίση. Μέ ἄλλα λόγια τοῦ ἐμπιστεύθηκε τήν διαχείριση καί ἀξιοποίηση της. Ὅμως ἡ αὐτονόμηση τοῦ ἄνθρώπου καί ἡ ἀπομάκρυνσή του ἀπό τόν Θεό, τό προπατορικό ἁμάρτημα, δηλαδή, πού εἶναι ὁ ἐγωϊσμός, ἡ ἀσυδοσία, ἡ ὑπέρβαση τοῦ μέτρου καί ἡ παρεκτροπή ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ὡδήγησε τόν ἄνθρωπο σέ σύγκρουση μέ τό Θεό, μέ τόν συνάνθρωπο, μέ τό περιβάλλον καί μέ τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό. Ὁ μεταπτωτικός ἄνθρωπος διαχειρίσθηκε ἀτυχῶς αὐτό πού τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός μέ αὐθαιρεσία καί μέ ἔπαρση. Ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς συμπεριφορᾶς ἦταν ἡ ἀλλοίωση τῆς Δημιουργίας τοῦ Θεοῦ καί τό σύγχρονο οἰκολογικό ἀδιέξοδο.
Ὡς ἐκ τούτου, ἡ συνεχής καταστροφή καί ὑποβάθμιση τοῦ περιβάλλοντος ἀπό τόν ἄνθρωπο ἀποτελεῖ ἁμάρτημα ὄχι μόνο ἔναντι τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί ἔναντι τῶν συναθρώπων μας καί τῶν μελλοντικῶν γενεῶν. Ἄς μήν ξεχνᾶμε ὅτι ἡ Κτίση, δέν ἀνήκει σέ μᾶς ἀλλά τήν μοιραζόμεθα μέ τούς συνανθρώπους μας καί τά παιδιά μας. Ἔχουμε, λοιπόν, ἠθικό χρέος ἔναντι τοῦ Δημιουργοῦ μας καί ἔναντι τῶν συνανθρώπων μας καί τῶν μελλοντικῶν γενεῶν νά διαφυλάττουμε καί νά προστατεύουμε τήν Κτίση καί ὅσα ὁ Θεός δημιούργησε μέ τήν ἀπέραντη Ἀγάπη Του.
Ἡ προστασία τοῦ Περιβάλλοντος εἶναι θέμα θεσμικῆς καί προσωπικῆς ἐπιλογῆς. Ἡ προοπτική νά διατηρήσουμε ἕνα καλύτερο περιβάλλον καί νά συμβάλουμε γιά τήν ἐπούλωση τῶν πληγῶν, πού ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δημιουργήσαμε, εἶναι ἱερό καθῆκον ὅλων μας. Ἔτσι, ἀπό τή μιά οἱ Κυβερνήσεις τῶν χωρῶν θά πρέπει νά προτείνουν καί νά ἐφαρμόσουν ἐκεῖνα τά μέτρα καί τίς δράσεις, πού θά συμβάλουν στήν ἀποτελεσματική προστασία τοῦ περιβάλλοντος. Ἀπό τήν ἄλλη, ὁ κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς ξεχωριστά θά πρέπει νά ἀναπτύξουμε περιβαλλοντική συνείδηση καί νά συμπεριφερόμεθα μέ σεβασμό στήν Δημιουργία τοῦ Θεοῦ.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις ἀναπέμπομε τίς εὐχαριστίες μας πρός τόν Δημιουργό γιά ὅσα ἀγαθά μέ ἁπλοχεριά μᾶς χάρισε καί Τόν παρακαλοῦμε νά φωτίζει καί νά ἐνισχύει ὅλους μας γιά νά πράττουμε «μηδὲ τῇ γλώσσῃ, ἀλλ’ ἐν ἔργῳ καὶ ἀληθείᾳ» τό θέλημα Του. Ἐπί τοῦ προκειμένου, τό θέλημα τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ σεβασμός πρός τόν συνάνθρωπό μας, ὁ σεβασμός πρός τήν φυσική Του Δημιουργία τῆς ὁποίας οἰκονόμο καί διαχειριστή της ὥρισε τόν ἄνθρωπο.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί εὐλογιῶν
† Ὁ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ, ΟΡΕΣΤΙΑΔΟΣ ΚΑI ΣΟΥΦΛΙΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
|